فیبروز و سیروز کبدی: تفاوت‌ها، علل و پیامدهای هر دو بیماری کبدی

تفاوت فیبروز و سیروز کبدی و هر آنچه که باید بدانیم
تیم تولید محتوایی ایران نوبت
1403/06/12

مرکز دکتر موسی طهمورسی در فردیس کرج

برای دریافت نوبت و استفاده از خدمات پیشرفته مرکز تصویربرداری دکتر موسی طهمورسی ، که با بهره‌گیری از جدیدترین فناوری‌های روز و کادری مجرب در خدمت شماست، کافیست روی بنر زیر کلیک کنید. با این کار، گام بزرگی در مسیر تشخیص دقیق و مراقبت از سلامت خود بردارید
https://drtahmouresiradiology.ir/

فیبروز یا سیروز؟ کبد شما چه می‌گوید؟

کبد یکی از مهم‌ترین ارگان‌های بدن انسان است که وظایف متعددی از جمله متابولیسم مواد غذایی، تولید صفرا، ذخیره‌سازی گلوکز و ویتامین‌ها، و تجزیه مواد سمی را بر عهده دارد. با این حال، مانند هر عضو دیگری در بدن، کبد نیز ممکن است در معرض آسیب‌های مختلفی قرار گیرد که منجر به تغییرات پاتولوژیک در ساختار و عملکرد آن شود. فیبروز و سیروز دو وضعیت متفاوت هستند که هر دو با آسیب به بافت کبدی مرتبط هستند. در این مقاله، به بررسی تفاوت‌های کلیدی بین فیبروز و سیروز می‌پردازیم.

فیبروز کبدی

فیبروز کبدی به معنی تشکیل بافت‌های زائد (بافت همبند) در کبد است که به دلیل آسیب‌های مزمن و مداوم به بافت کبدی ایجاد می‌شود. در پاسخ به این آسیب‌ها، بدن به ترمیم بافت آسیب‌دیده می‌پردازد، اما این فرایند ترمیمی ممکن است منجر به ایجاد فیبروز شود. فیبروز در اصل یک واکنش محافظتی است که هدف آن ترمیم بافت آسیب‌دیده است، اما اگر این واکنش به طور مداوم ادامه یابد، می‌تواند منجر به تغییرات مزمن و غیرقابل برگشت در ساختار کبد شود.

سیروز کبدی

سیروز کبدی مرحله پیشرفته‌تری از فیبروز است که در آن تخریب کبد به حدی می‌رسد که عملکرد طبیعی آن به طور قابل توجهی مختل می‌شود. در سیروز، بافت زخم نه تنها بیشتر از فیبروز است بلکه به صورت گسترده در سراسر کبد پخش می‌شود و باعث تغییر در ساختار طبیعی کبد می‌شود. این تغییرات می‌توانند منجر به عوارض جدی مانند نارسایی کبد، پرفشاری ورید پورت و حتی سرطان کبد شوند.

تفاوت‌های کلیدی بین فیبروز و سیروز کبدی

فیبروز و سیروز هر دو به عنوان پاسخ‌های پاتولوژیک کبد به آسیب‌های مزمن در نظر گرفته می‌شوند، اما تفاوت‌های کلیدی بین این دو وضعیت وجود دارد:

ساختار و پاتوفیزیولوژی

فیبروز: در فیبروز کبدی، تنها بخش‌های محدودی از کبد تحت تأثیر قرار می‌گیرند و ساختار کلی کبد همچنان حفظ می‌شود. بافت زائد به صورت نقاطی پراکنده در کبد ایجاد می‌شود.
سیروز: در سیروز کبدی، بافت زائد به صورت گسترده‌ای در سراسر کبد پراکنده می‌شود و ساختار کلی کبد به طور کامل تغییر می‌کند. این تغییرات منجر به کاهش شدید عملکرد کبد می‌شوند.

علائم بالینی

فیبروز: در مراحل اولیه فیبروز کبدی، معمولاً علائم بالینی وجود ندارد و بیماری ممکن است تنها از طریق آزمایشات تشخیصی مشخص شود.
سیروز: سیروز کبدی معمولاً با علائم بالینی مشخص و قابل توجهی همراه است که نیاز به مراقبت‌های پزشکی فوری دارد.

قابلیت برگشت‌پذیری

فیبروز: فیبروز کبدی در مراحل اولیه ممکن است با درمان مناسب و رفع عوامل ایجادکننده قابل برگشت باشد.
سیروز: سیروز کبدی معمولاً غیرقابل برگشت است و تنها راه‌های مدیریتی و درمانی برای کنترل علائم و پیشگیری از عوارض آن وجود دارد.

چه عواملی باعث پیشرفت فیبروز به سیروز می‌شوند؟

چه عواملی باعث پیشرفت فیبروز به سیروز می‌شوند؟
پیشرفت فیبروز به سیروز کبدی تحت تأثیر چندین عامل قرار می‌گیرد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به تخریب مداوم بافت کبد و افزایش بافت همبند در کبد منجر می‌شوند. در ادامه به بررسی عوامل اصلی که باعث پیشرفت فیبروز به سیروز می‌شوند، می‌پردازیم:

هپاتیت ویروسی مزمن (B و C)

عفونت مزمن با ویروس‌های هپاتیت B و C یکی از شایع‌ترین علل پیشرفت فیبروز به سیروز است. اگر این عفونت‌ها بدون درمان باقی بمانند، آسیب مداوم به سلول‌های کبدی می‌تواند منجر به پیشرفت فیبروز و در نهایت سیروز شود.

مصرف الکل

مصرف مزمن و بی‌رویه الکل یکی از عوامل اصلی در تشدید فیبروز و تبدیل آن به سیروز است. الکل باعث التهاب، آسیب به سلول‌های کبدی، و تحریک تولید بیش از حد بافت همبند در کبد می‌شود.

بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD)

این بیماری که با تجمع چربی در کبد مشخص می‌شود، می‌تواند در صورت عدم کنترل و مدیریت به پیشرفت فیبروز و سیروز منجر شود.

التهاب مزمن

هر نوع التهاب مزمن کبدی، چه به دلیل عفونت ویروسی، مصرف الکل، یا بیماری‌های خودایمنی، می‌تواند تولید کلاژن و سایر مواد ماتریکس خارج سلولی را افزایش دهد. این امر منجر به ایجاد بافت همبند اضافی و پیشرفت فیبروز به سیروز می‌شود.

بیماری‌های متابولیک

بیماری‌هایی مانند هموکروماتوز (افزایش جذب آهن) و ویلسون (افزایش جذب مس) که منجر به تجمع این مواد در کبد می‌شوند، می‌توانند آسیب قابل توجهی به بافت کبد وارد کرده و فیبروز را به سیروز تبدیل کنند.

بیماری‌های ژنتیکی

برخی از بیماری‌های ژنتیکی نیز می‌توانند باعث آسیب مزمن به کبد شده و فیبروز را به سیروز پیشرفت دهند.

هپاتیت خودایمنی

این بیماری که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های کبد حمله می‌کند، می‌تواند باعث التهاب مزمن و آسیب به کبد شود. اگر این بیماری به درستی مدیریت نشود، می‌تواند به فیبروز و در نهایت سیروز منجر شود.

چاقی و دیابت

چاقی و دیابت نوع 2 از عوامل خطرزای مهم برای بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) هستند که می‌توانند فیبروز کبدی را به سیروز تبدیل کنند.

عدم فعالیت بدنی و رژیم غذایی نامناسب

سبک زندگی ناسالم، از جمله عدم فعالیت بدنی و مصرف زیاد چربی‌ها و قندها، می‌تواند به تجمع چربی در کبد و پیشرفت بیماری‌های کبدی کمک کند.

عوامل ژنتیکی

برخی افراد به دلیل وجود تغییرات ژنتیکی خاص، بیشتر در معرض پیشرفت فیبروز به سیروز هستند. این تغییرات می‌توانند بر روی فرآیند‌های ترمیم بافت و پاسخ‌های التهابی تأثیر بگذارند.

عفونت‌های مزمن باکتریایی یا انگلی

برخی عفونت‌های مزمن مانند شیستوزومیازیس (نوعی عفونت انگلی) می‌توانند باعث ایجاد التهاب و فیبروز در کبد شده و در نهایت به سیروز منجر شوند.

راه های تشخیص فیبروز و سیروز کبدی

ارزیابی بالینی و سابقه پزشکی

معاینه فیزیکی: پزشکان ممکن است از طریق معاینه فیزیکی، علائمی مانند بزرگی کبد و طحال، آسیت، واریس‌های مری، و علائم دیگر سیروز را بررسی کنند.
سابقه مصرف الکل یا دارو: پرسش درباره مصرف الکل، داروها، و مواد سمی دیگر می‌تواند به تشخیص علت احتمالی فیبروز و سیروز کمک کند.
علائم بالینی: بیمارانی که به علائم خاصی مانند زردی، خستگی شدید، کاهش وزن غیرقابل توجیه، و خونریزی‌های غیرعادی مبتلا هستند، باید به دقت مورد بررسی قرار گیرند.
راه های تشخیص فیبروز و سیروز کبدی

آزمایش‌های خون

آزمایش آنزیم‌های کبدی: افزایش آنزیم‌های کبدی مانند ALT (آلانین آمینوترانسفراز) و AST (آسپارتات آمینوترانسفراز) می‌تواند نشان‌دهنده آسیب به سلول‌های کبدی باشد. در مراحل پیشرفته‌تر سیروز، ممکن است سطح این آنزیم‌ها کاهش یابد.
آلبومین و زمان پروترومبین: کاهش سطح آلبومین خون و افزایش زمان پروترومبین (PT) می‌تواند نشان‌دهنده کاهش توانایی کبد در تولید پروتئین‌های ضروری باشد که در سیروز کبدی رخ می‌دهد.
شاخص‌های فیبروز کبدی: آزمایش‌های خاصی مانند FibroTest و FibroSURE می‌توانند با استفاده از فرمول‌های ترکیبی از نتایج آزمایش‌های مختلف خون، شدت فیبروز کبدی را ارزیابی کنند.

تصویربرداری

سونوگرافی کبد: سونوگرافی یک روش غیرتهاجمی و رایج برای ارزیابی اندازه و ساختار کبد است. این روش می‌تواند تغییرات ساختاری مرتبط با فیبروز و سیروز، مانند بزرگ شدن کبد، تجمع مایعات (آسیت)، و تغییر در بافت کبد را نشان دهد.
در این مرکز خدمات پیشرفته‌ای از جمله فیبرو سونوگرافی کبد با استفاده از تجهیزات مدرن و به‌روز ارائه می‌شود. این مرکز با بهره‌گیری از تیمی مجرب و متخصص، بهترین خدمات تشخیصی را برای ارزیابی و بررسی وضعیت کبد بیماران فراهم می‌کند. فیبرو اسکن به عنوان یک روش غیرتهاجمی و دقیق برای اندازه‌گیری میزان فیبروز کبدی، و سونوگرافی کبد برای بررسی ساختار و عملکرد کبد، از جمله خدمات تخصصی در این مرکز محسوب می‌شوند.

راه های تشخیص فیبروز و سیروز کبدی
الاستوگرافی کبد (FibroScan): الاستوگرافی کبد یک نوع سونوگرافی پیشرفته است که برای اندازه‌گیری سختی و انعطاف‌پذیری کبد استفاده می‌شود. سختی بیشتر کبد می‌تواند نشان‌دهنده فیبروز یا سیروز باشد. این روش به دلیل غیرتهاجمی بودن و دقت بالا، به یکی از ابزارهای مهم در ارزیابی Fibrosis و cirrhosis تبدیل شده است.



ام آر آی و سی تی اسکن : این دو روش تصویربرداری می‌توانند تصاویری با وضوح بالا از کبد ایجاد کنند که به پزشکان کمک می‌کند تا تغییرات ساختاری دقیق‌تر کبد را مشاهده کنند. MRI به خصوص در ارزیابی تجمع چربی و تشخیص ناهنجاری‌های عروقی در کبد مفید است.
بیوپسی کبد : بیوپسی کبد یکی از دقیق‌ترین روش‌ها برای تشخیص فیبروز و سیروز است. در این روش، یک نمونه کوچک از بافت کبد برداشته شده و زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می‌گیرد. این روش می‌تواند اطلاعات دقیقی در مورد میزان فیبروز، التهاب، و دیگر تغییرات پاتولوژیک در کبد ارائه دهد.

درمان و مدیریت فیبروز و سیروز

فیبروز کبدی: درمان فیبروز کبدی بر مبنای رفع عامل ایجادکننده و جلوگیری از پیشرفت بیماری به سیروز استوار است. این ممکن است شامل درمان هپاتیت ویروسی، قطع مصرف الکل، کاهش وزن و مدیریت بیماری کبد چرب غیرالکلی باشد. همچنین، مصرف داروهای خاصی ممکن است به کاهش یا توقف پیشرفت فیبروز کمک کند.
سیروز کبدی: درمان سیروز کبدی بر مبنای کنترل علائم، جلوگیری از عوارض و بهبود کیفیت زندگی بیماران است. درمان ممکن است شامل مصرف داروها، تغییرات در رژیم غذایی، و در موارد شدیدتر پیوند کبد باشد. همچنین، مدیریت عوارض سیروز مانند آسیت، واریس مری، و نارسایی کبد نیاز به مداخلات پزشکی دارد.

نتیجه‌گیری

فیبروز و سیروز کبدی دو وضعیت متفاوت اما مرتبط با هم هستند که هر دو به عنوان پاسخ‌های کبد به آسیب‌های مزمن در نظر گرفته می‌شوند. تفاوت‌های کلیدی بین این دو وضعیت شامل ساختار و پاتوفیزیولوژی، علائم بالینی، قابلیت برگشت‌پذیری، و عوارض است. درمان و مدیریت فیبروز و سیروز نیاز به رویکردهای متفاوتی دارد که هدف آنها جلوگیری از پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیماران است. با توجه به اهمیت کبد در سلامت کلی بدن، آگاهی از این تفاوت‌ها و مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم مشکوک از اهمیت بالایی برخوردار است.اگر به دنبال بهترین مرکز تصویربرداری در فردیس کرج هستید، با اطمینان خاطر به این مرکز مراجعه فرمایید. برای رزرو می‌توانید روی دکمه دکمه دریافت نوبت کلیک کنید یا با شماره 09003651880تماس بگیرید.

فیبروز مرحله اولیه آسیب کبدی است که در آن بافت‌های کبدی شروع به سفت شدن می‌کنند، اما سیروز یک مرحله پیشرفته‌تر است که در آن بافت کبد دچار زخم‌های گسترده شده و عملکرد طبیعی خود را به شدت از دست می‌دهد.

بله، با تشخیص زودهنگام و درمان فیبروز، می‌توان جلوی پیشرفت آن به سمت سیروز را گرفت. تغییر سبک زندگی، ترک الکل و درمان علل اصلی مثل هپاتیت از جمله راه‌های مؤثر هستند.

سیروز علائم بیشتری مانند خستگی شدید، کاهش وزن، ادم (ورم) و علائم پیچیده‌تر همچون نارسایی کبد و عوارض داخلی دارد، در حالی که فیبروز در مراحل اولیه ممکن است بدون علائم باشد.

لیست نظرات

رضا عباسی

به توصیه پزشکم عمل کردم و الکل رو ترک کردم. می‌تونم بگم که بعد از ماه‌ها، حالم خیلی بهتره و حس می‌کنم در مسیر بهبودی قرار دارم

بهرام احترامی

با فیبروسکن دقیق تونستیم وضعیت کبد من رو بدون نیاز به بیوپسی تشخیص بدیم. این موضوع خیلی از استرس من کم کرد و راهنمایی دکترم کمک بزرگی بود.

باران کوثری

من با تشخیص سیروز واقعاً نگران بودم، ولی تیم درمانی بهم کمک کردن تا با داروها و رژیم غذایی مناسب زندگی بهتری داشته باشم. حس می‌کنم کیفیت زندگی‌ام خیلی بهتر شده


مرکز تصویربرداری دکتر موسی طهمورسی