نتایج غربالگری سرطان پروستات: چه باید بدانیم؟
آزمایش PSA تشخیص اولیه
آزمایش PSA (Prostate-Specific Antigen) سطح آنتیژن اختصاصی پروستات را در خون اندازهگیری میکند. این آنتیژن پروتئینی است که بهطور طبیعی توسط پروستات تولید میشود و سطح بالای آن ممکن است به علت التهاب، بزرگ شدن خوشخیم پروستات (BPH)، یا سرطان پروستات باشد.سطح PSA کمتر از 4 نانوگرم در میلیلیتر معمولاً طبیعی تلقی میشود، هرچند سرطان پروستات در این سطح نیز محتمل است.
سطح PSA بین 4 تا 10 نانوگرم در میلیلیتر نشاندهندهی احتمال بالاتر سرطان است و نیاز به بررسیهای تکمیلی دارد.
سطح PSA بالاتر از 10 نانوگرم در میلیلیتر معمولاً خطر بیشتری را نشان میدهد و بررسیهای بیشتر مانند بیوپسی یا سونوگرافی ترانسرکتال توصیه میشود.
معاینه دیجیتال مقعدی (DRE)
معاینه دیجیتال مقعدی یکی دیگر از روشهای غربالگری پروستات است. در این روش، پزشک با استفاده از انگشت خود، پروستات را از طریق مقعد لمس میکند تا تغییرات یا تودههای غیرطبیعی را بررسی کند.پروستات عادی: در صورت نرمال بودن نتایج، احتمال سرطان پروستات کمتر است.
پروستات نامنظم یا دارای توده: وجود هرگونه ناهنجاری ممکن است نشانه سرطان باشد و نیاز به بررسیهای بیشتر مانند سونوگرافی یا بیوپسی دارد.
نقش سونوگرافی ترانسرکتال (TRUS) در تشخیص سرطان پروستات
سونوگرافی ترانسرکتال (Transrectal Ultrasound) یا TRUS یک روش تصویربرداری است که به پزشک کمک میکند تا پروستات را به وضوح مشاهده و اندازهگیری کند. در این روش، پروب سونوگرافی از طریق مقعد وارد شده و تصاویری از پروستات تهیه میکند. سونوگرافی ترانسرکتال میتواند به پزشک در موارد زیر کمک کند:اندازهگیری دقیق پروستات: برای بررسی بزرگی پروستات و تغییرات احتمالی
راهنمایی برای بیوپسی: در صورت نیاز به نمونهبرداری، TRUS میتواند نواحی مشکوک را شناسایی و پزشک را در انجام دقیق بیوپسی راهنمایی کند.
تشخیص تودهها و نواحی غیرطبیعی: TRUS میتواند تودهها یا ضایعاتی را که در آزمایش DRE یا PSA شناسایی نشدهاند، نشان دهد.